Rejestr ciąż – nowa zabawka „mądrej” opozycji

Z „rejestrem ciąż” jest bardzo podobnie, jak ze „zbieraniem chrustu”, który nie jest chrustem, ale drewnem i się tego nie zbiera, tylko za to płaci ciężkie pieniądze, po długim czekaniu w kolejce. Czym jest ta najnowsza zabawka „mądrej” opozycji? Dokładnie nazywa się to System Informacji Medycznej, gdzie mają być gromadzone między innymi takie dane, jak grupa krwi pacjenta, czy leczenie alergii. I prawdę mówiąc sam nie rozumiem, po co ten system się pojawił, skoro dane dotyczące pacjenta są już gromadzone, chociażby w aplikacji e-pacjent. Wielu ludzi jest przewrażliwionych na tym punkcie i natychmiast uruchamia alarmy, które krzyczą, że chodzi o inwigilację. Niezmiennie się z tego śmieje i przypominam, że każdy posiadacz komputera, tabletu, czy telefonu z dostępem do Internetu po pierwsze jest niewolnikiem, a po drugie dostarczycielem wszelkich informacji na swój temat.

Jest więcej niż pewne, że o nowym systemie nikt by nie słyszał i nie mówił, gdyby się w nim nie pojawiła jedna rubryka dotycząca ciąży. Feministki i pozostałe „siostry”, jak zawsze ruszyły z tak idiotyczną odsieczą, jaką tylko one potrafią zorganizować. Długo i grubo się zastanawiałem, po co Kaczyńskiemu „rejestr ciąż”, bo dokładnie takie niedorzeczne argumenty padały, że to prezes PiS będzie miał narzędzie represji. W końcu przyszły mi do głowy dwie rzeczy. Pierwsza to osobista sprawa każdej kobiety, czy jest, czy nie jest w ciąży. W porządku, nikt przy zdrowych zmysłach nie będzie tego kwestionował, tyle tylko, że od dziesiątek lat w rejestrach medycznych, które kiedyś nazywały się kartami zdrowia. Ba! Cały czas funkcjonują karty zdrowia dziecka, w których widnieją informacje dotyczące przebiegu ciąży. Poza tym jest też coś takiego jak „prowadzenie ciąży” i lekarz prowadzący posiadające pełne dane na temat pacjentki. Zatem ten argument jest tak mądry, jak mądre są aktywistki „moja macica, moja sprawa”. Druga rzecz jest związana z aborcją i pewnie stąd ta histeria. W jaki sposób się to łączy? Bardzo prosto, jeśli pacjentka w czerwcu zostanie zarejestrowana jako brzemienna, to najpóźniej na przełomie lutego i marca powinna zostać matką. Gdy tak się nie stanie, to wiadomo, że musiało dojść do aborcji albo poronienia. Ponownie zgoda, ale znów proste pytanie. A jak było dotąd? Ano dokładnie tak samo, tylko nie w komputerze dane były zapisane, ale na wspomnianych kartach zdrowia.

Wiadomym jest, że jeśli kobieta chce dokonać aborcji i ma odrobinę rozumu w głowie, to nie idzie do ginekologa „na NFZ”, tylko prywatnie i to do takiego, który za odpowiednią kwotę zapewnia dyskrecję. O całej reszcie bzdur z prześladowaniami, reżimem i osobistym kontem Kaczyńskiego, który da mu prawo do podglądania Polek w ciąży, szkoda wspominać, z szacunku dla ludzkiej inteligencji. Za to warto zadać sobie po raz setny to samo pytanie. Po co Tusk i cała reszta się w takie pewne porażki pakuje? Prócz tego, że są to działania wyjątkowo prymitywne, to jeszcze w najmniejszym stopniu nie przynoszą korzyści i wręcz grożą stratami. Wydaje się, że działa tu jeden mechanizm, Tusk i jego pomagierzy wychodzą z założenia, że ich elektorat nie lubi się przemęczać i potrzebuje prostych impulsów. Pojawia się Kaczyński, pojawiają się kobiety w ciąży, co natychmiast kontrastuje ze starym kawalerem bez konta w banku i prawa jazdy, a dalej spirala toksycznych emocji sama się nakręca. Teoretycznie tak to działa i w praktyce trochę też, ale ma jedną zasadniczą wadę – nie da się tym wygrać wyborów.

Podobne akcje są adresowane wyłącznie do fanatyków, którzy mają siłę góra 20-25% głosów, natomiast reszcie Polaków cofa się treść żołądka, gdy tylko pojawiają się tematy obyczajowe, oklepane ze wszystkich stron. W czasach szalejących cen, rekordowej inflacji i deficytów energetycznych, „mądra” opozycja zajmuje się, za przeproszeniem, „d…ą Maryni”. Doskonała, ale też przygnębiająca ilustracja kondycji polskiej polityki, której niczym nowym podsumować się nie da. Rządzą nami nieudacznicy, udawani patrioci i propagandziści kopiujący Gierka, ale w kolejce do przejęcia władzy nie znajdziesz nikogo mądrzejszego, za to znajdziesz wielu… mniej mądrych. Od dwóch lat jestem polityczną sierotą, po prostu nie mam na kogo głosować, nie mówiąc o wspieraniu. Mało komfortowa sytuacja, ale też znana z przeszłości, chociażby czasów AWS i SLD. Widać taki nasz polski los.