Wszystko wskazuje na to, że w PO powstanie „nowy ład”

Od dawna nie śledzę tego, co wpisuje polityczny troll Donald Tusk, ale gdyby się odezwał to mielibyśmy komentarze ze wszystkich stron. Komentarzy nie widzę, zatem zakładam, że nie było żadnych „dowcipnych”, czy jątrzących wpisów Tuska, z czego ten były polityk słynie. Dlaczego wspominam o braku aktywności niegdysiejszego lidera PO? Ponieważ to jest znamienne dla całej sytuacji w PO. Nikt nie wie, co się stanie jutro, bo dziś na przykład z partii z hukiem odeszła Róża Maria Barbara Gräfin von Thun und Hohenstein. Wcześniej ponad pięćdziesięciu posłów PO, których skupił wokół siebie Schetyna, napisało list do Budki, aby ten sobie wybił z głowy stanowisko przewodniczącego. Budka dwóch sygnatariuszy wyrzucił z PO, potem próbował się ratować dowcipami, ale wyszło mu to jeszcze gorzej niż Tuskowi. W tle tych wszystkich kompromitacji Trzaskowski organizuje sobie kampanię i przypisuje wszystkie zasługi, jakie mu przyjdą do głowy. No i na koniec w rozmowach zakulisowych mówi się, że Nitras chce być następcą Budki.

Przedstawiony obraz nędzy i rozpaczy nie pozostawia złudzeń, w tak agonalnym stanie PO nie była nigdy i to się musi skończyć nowym rozdaniem. Nie sposób prowadzić partii i klubu poselskiego, jeśli połowa albo i więcej nie akceptuje obecnego lidera. Wydawałoby się, że na taki moment czekał Tusk i teraz powinien dosiadać białego konia, tymczasem nic takiego się nie dzieje. Tusk się nie wychyla z tego względu, że „sytuacja jest dynamiczna” i niejasna. PO idzie w stronę likwidacji lub przemalowania szyldu, co zresztą miało nastąpić zaraz po przegranych wyborach prezydenckich. Latem ubiegłego roku głośno się mówiło o „Nowej Solidarności”, czyli ruchu Trzaskowskiego i odpowiedzią na to miała być zmiana nazwy Platformy Obywatelskiej, która objęłaby inicjatywę Trzaskowskiego. Z jednego i drugiego nic nie wyszło, za to wychodzą kolejni posłowie i posłanki PO albo w nieznanym póki co kierunku albo trafiają pod skrzydła Hołowni. Byłoby jednak sporym błędem takie myślenie, że to właśnie Hołownia zamieni PO, to się nie skleja. Hołownia to typowy wynalazek „antysystemowy”, drugi Palikot, drugi Kukiz. Z takich ruchów nigdy nie powstają poważne partie ze strukturami, takie ruchy mają za zadanie wpierać partię właściwą, która przejmie władzę i rozbijać konkurencyjne formacje. Hołownia ma te same problemy, co poprzednicy, brak struktur i kadr, no i nie ma szans na uzyskanie wyniku pozwalającego samodzielnie przejąć władzę.

Z drugiej strony w PO mamy jedną wielką mieliznę, jeśli chodzi o kandydatów na charyzmatycznego lidera, ale jednocześnie znajdziemy tam dziesiątki grubych misiów i oni muszą się gdzieś politycznie podziać. Weźmy samych samorządowców z wielkich miast, do tego senatorów z nazwiskami i posłów do niedawna pełniących funkcje ministerialne, nie wspominając o premier Kopacz i prezydencie Komorowskim. Zbyt poważne interesy i pieniądze fruwają wokół tych notabli, żeby się zgodzili nosić teczkę za Hołownią. Tak jak po upadku nieboszczki Unii Demokratycznej powstała Platforma Obywatelska, tak po zgonie Platformy musi powstać nowa partia, a nie jakiś tam ruch społeczny. Do przejęcia są struktury lokalne i rozpoznawali działacze, tego się po prostu nie da przenieść z jednego miejsca na drugie i powiedzieć, że od tej pory nie ma PO, tylko wszyscy przechodzimy do „Polski 2050 Szymona Hołowni”. Może byłoby to możliwe, gdyby wszyscy politycy PO chcieli takiego transferu, ale przecież wiemy, że Trzaskowski idzie swoją drogą, Schetyna swoją, Komorowski swoją i Tusk czai się na gotowe, jak tylko sprawy się wyklarują.

O ile PO się rozsypie, co wcale nie jest przesadzone, równie dobrze może gnić jak SLD albo dogorywać, jak PSL, to na pewno z tego gruzu musi powstać nowa partia ze wszystkimi strukturami i regułami rządzącymi partią. Dlatego też nie bardzo rozumiem ten entuzjazm po tronie PiS?! Jest rzeczą oczywistą, że każda nowa partia, która zajmie miejsce PO będzie groźniejsza od obecnej masy upadłościowej. PO nie uniknie radykalnych przemian i już nie chodzi o wewnętrzne tarcia, przesądza o tym stanowisko medialne wyrażone przez samą Monikę Olejnik. Komunikat jest jasny i wyraźny, Budka się nie nadaje i cała partia ma się nad sobą głęboko zastanowić. Takie sygnały wysyła się wyłącznie wówczas, gdy sprawy idą tak źle, że są nie do uratowania. Wszystko wskazuje na to, że w PO powstanie „nowy ład”.