Nawet Bronek Komorowski nie był takim kabotynem – Grodzki dużym problemem PO

„Trzecia osoba w Państwie” – to chyba jedno z pierwszych i już na zawsze utrwalonych „dokonań” Marszałka Senatu Tomasza Grodzkiego. W samym określeniu nie ma nic złego i co więcej odpowiada ono rzeczywistości, ale nie ma w tym żadnego przypadku, że nikt przed Grodzkimi w taki sposób nie tytułował sam siebie. Za szlachetnym tytułem poszły orędzia do narodu i tutaj nie chcę nikogo wprowadzać w błąd, ale nie udało mi się odnaleźć ani w pamięci, ani w Internecie czegoś podobnego w wykonaniu innych Marszałków Senatu. Być może w całej historii Senatu raz lub parę razy, jakieś orędzie się przydarzyły, ale na pewno nikt tak nimi nie epatował i przede wszystkim żaden marszałek nie wygłaszał orędzi cyklicznie. Grodzki swoje urzędowanie zaczął od kabotyństwa z przytupem i dalej płynie w tym samym kierunku, chociaż w samej PO pojawiają się kuluarowe głosy, że swoim zachowaniem szkodzi partyjnemu wizerunkowi, jak również wznieca konflikty wewnątrz opozycji.

Z całą pewnością wizerunkowi Grodzkiego i PO nie pomaga też „sprawa kopertowa”, ciągnąca się przez długie miesiące za Trzecią Osobą w Państwie. Prócz samych zarzutów, jakie stawia prokuratura, dochodzi rozpaczliwa obrona immunitetu, co jest związane wyłącznie z utrzymaniem przewagi głosów, no i oczywiście stanowiskiem Marszałka Senatu. Kierownictwo PO, z Tuskiem na czele, znosi megalomanię i kabotyństwo Grodzkiego, bo nie ma innego wyjścia. Mogliby zagrać dyplomatycznie i powiedzieć, że są pewni uczciwości swojego kolegi i dlatego z szacunku dla prawa zagłosują za uchyleniem immunitetu, ale to oznaczałoby poważne osłabienie przyczółka w Senacie, który miał być opozycyjną „ostoją demokracji”. Poza tym „pewność” w zakresie uczciwości, jest wyłącznie toporną figurą retoryczną i nie wydaje się, żeby ktokolwiek w PO, poza samym Grodzkim, w to wierzył. Zadziałała „reguła Neumanna” – dopóki jesteś w PO, to będziemy cię bronić, jednak taka obrona wiąże się z gigantycznymi kosztami. Opozycja niemałym wysiłkiem doprowadziła do zbudowania większości w Senacie i teraz wszyscy muszą świecić oczami za Grodzkiego, bez którego cała konstrukcja zwyczajnie się zawali.

Jest to zadanie bardzo trudne i jeszcze bardziej niewdzięczne, ponieważ Grodzki regularnie przypomina o swoim kabotyństwie i „wielkości”, bez żadnego dystansu do siebie, za to z patosem w najgorszym stylu. Gdy zaraz po wybuchu „wojny” został przyłapany na wycieczce do Miami, chętnych do obrony tego wyjazdu nie ustawili się w kolejce. Czara żenady tak się przelała, że „Wyborcza” puściła artykuł, w którym „anonimowy rozmówca” opowiadał, jak bardzo wściekły jest Tusk. Takie rzeczy same się nie dzieją i akurat wyjątkowo można „Wyborczej” uwierzyć, tym bardziej, że Tusk widzi w Grodzkim przeciwnika. Wczoraj wybuchła kolejna afera z „dramatycznym lotem” po wizycie w Maroku. Piloci zauważyli pękniętą szybę i podjęli decyzję o natychmiastowym lądowaniu. Zaraz po tym fakcie Grodzki na Twitterze zbudował nowy odcinek „Katastrofy w przestworzach” i jak zwykle zaznaczył, że jest jedną z najważniejszych osób w państwie, którym przysłuchuje lot HEAD. Przejrzałem portale internetowe i od rana oglądam TVN24, dziennikarzy i polityków powtarzających brednie za Grodzkim praktycznie nie widać. Ba! Na portalu „Wyborczej” zmieścili odpowiedź MON, zamiast wypocin „Trzeciej Osoby w Państwie”.

Do klasyki gatunku przeszły opowieści, ile razy wierchuszka PO łapała się za głowę i rwała sobie włosy, widząc Bronka Komorowskiego na japońskim stołku albo na Mazurach w towarzystwie kur. Mimo wszystko Komarowski był innym typem charakteru, to raczej safanduła, chociaż wyjątkowo cyniczny i bezwzględny w walce politycznej. Grodzki jest uosobieniem jednej z najbardziej nie lubianych osobowości, o których się mówi: „wyżej gębę niż nos trzyma”. Jest jeszcze jedno, bardziej dosadne określenie odnoszące się do zgoła innej części ciała i czynności tą częścią ciała wykonywanej, ale staram się zachować powściągliwość. Tak, czy owak, Jego Wysokość Trzecia Osoba w Państwie, to jeden wielki problem dla PO i to taki nie do usunięcia w obecnych warunkach politycznych. Na szczęście to nie mój i jak sądzę nie większości Polaków problem.