tej

W lewicowej telewizji trzeba coś innego pokazywać
Propagowanie wartości lewicowych, czyli deprecjacji znaczenia rodziny, patriotyzmu, narodu jest znakiem obecnego czasu. Wynajęci cmokerzy lewicy muszą więc robić szoł pod władzę, by im podobni mogli znaleźć w tym co robią jakieś resztki psychicznego oparcia.

Przecież ich skręca, gdy wychodzi na scenę taka mała dziewczynka i śpiewa o matce, propagując rodzinę – wartość jakże niepożądaną w obecnych czasach.

Więc też wychodzi sobie taka tatuowana jak k*, przebrana za małą dziewczynkę – i robi szoł, rzyga do mikrofonu. I jest git. I są brawa. I wszyscy ci, co piszczą i sikają po nogach jak ją widzą, myślą sobie, jakie to wieśniarskie jest śpiewać o matce. Bo przecież można inaczej, moża się wyrzygać do mikrofonu. Można byc przy tym bardzo autentycznym. Zrobić piard, i kazać wąchać jako nowoczesną sztukę, wyrzyganą w mikrofon. Matki przecież też są różne. Są takie, które za nic mają wartości, rozbijają rodziny, piją, palą, przyprowadzają wujków, i drą się na dziecko, jak Chylińska na scenie.

Więc jak sobie takie dziecko neostrady słucha pieśni o matce, i ma przy tym złe skojarzenia, to szuka ucieczki, bo miało inne doświadczenia. Nigdy, ale to przenigdy, nie zaśpiewałoby dla swojej matki takiej pieśni tęsknoty, skręciłoby się wpół, gdyby musiało tak śpiewać, o tej tęsknocie do tej starej pijaczki, ku*wy itd… Są więc chłonni odbiorcy takich treści.

Chylińska doskonale odtworzyła te uczucie – ma talent, i go wykorzystała. A przy okazji, robi swoje – zobaczyli Chylińską, nasikali na matki i jest git – a że trzeba po tym co się zrobiło odreagować, więc po występie są gesty, są stadne przytulania i poklepywania. Taka lewicowa stadna chujnia wzajemnego pocieszenia…

inne linki o Matce
http://www.youtube.com/watch?v=GbqAzwZ2QL4 nostaligiczne “serce matki” i bardziej strawne niż pienia Wioli Villas

W lewicowej telewizji trzeba coś innego pokazywać
Propagowanie wartości lewicowych, czyli deprecjacji znaczenia rodziny, patriotyzmu, narodu jest znakiem obecnego czasu. Wynajęci cmokerzy lewicy muszą więc robić szoł pod władzę, by im podobni mogli znaleźć w tym co robią jakieś resztki psychicznego oparcia.

Przecież ich skręca, gdy wychodzi na scenę taka mała dziewczynka i śpiewa o matce, propagując rodzinę – wartość jakże niepożądaną w obecnych czasach.

Więc też wychodzi sobie taka tatuowana jak k*, przebrana za małą dziewczynkę – i robi szoł, rzyga do mikrofonu. I jest git. I są brawa. I wszyscy ci, co piszczą i sikają po nogach jak ją widzą, myślą sobie, jakie to wieśniarskie jest śpiewać o matce. Bo przecież można inaczej, moża się wyrzygać do mikrofonu. Można byc przy tym bardzo autentycznym. Zrobić piard, i kazać wąchać jako nowoczesną sztukę, wyrzyganą w mikrofon. Matki przecież też są różne. Są takie, które za nic mają wartości, rozbijają rodziny, piją, palą, przyprowadzają wujków, i drą się na dziecko, jak Chylińska na scenie.

Więc jak sobie takie dziecko neostrady słucha pieśni o matce, i ma przy tym złe skojarzenia, to szuka ucieczki, bo miało inne doświadczenia. Nigdy, ale to przenigdy, nie zaśpiewałoby dla swojej matki takiej pieśni tęsknoty, skręciłoby się wpół, gdyby musiało tak śpiewać, o tej tęsknocie do tej starej pijaczki, ku*wy itd… Są więc chłonni odbiorcy takich treści.

Chylińska doskonale odtworzyła te uczucie – ma talent, i go wykorzystała. A przy okazji, robi swoje – zobaczyli Chylińską, nasikali na matki i jest git – a że trzeba po tym co się zrobiło odreagować, więc po występie są gesty, są stadne przytulania i poklepywania. Taka lewicowa stadna chujnia wzajemnego pocieszenia…

inne linki o Matce
http://www.youtube.com/watch?v=GbqAzwZ2QL4 nostaligiczne “serce matki” i bardziej strawne niż pienia Wioli Villas

W lewicowej telewizji trzeba coś innego pokazywać
Propagowanie wartości lewicowych, czyli deprecjacji znaczenia rodziny, patriotyzmu, narodu jest znakiem obecnego czasu. Wynajęci cmokerzy lewicy muszą więc robić szoł pod władzę, by im podobni mogli znaleźć w tym co robią jakieś resztki psychicznego oparcia.

Przecież ich skręca, gdy wychodzi na scenę taka mała dziewczynka i śpiewa o matce, propagując rodzinę – wartość jakże niepożądaną w obecnych czasach.

Więc też wychodzi sobie taka tatuowana jak k*, przebrana za małą dziewczynkę – i robi szoł, rzyga do mikrofonu. I jest git. I są brawa. I wszyscy ci, co piszczą i sikają po nogach jak ją widzą, myślą sobie, jakie to wieśniarskie jest śpiewać o matce. Bo przecież można inaczej, moża się wyrzygać do mikrofonu. Można byc przy tym bardzo autentycznym. Zrobić piard, i kazać wąchać jako nowoczesną sztukę, wyrzyganą w mikrofon. Matki przecież też są różne. Są takie, które za nic mają wartości, rozbijają rodziny, piją, palą, przyprowadzają wujków, i drą się na dziecko, jak Chylińska na scenie.

Więc jak sobie takie dziecko neostrady słucha pieśni o matce, i ma przy tym złe skojarzenia, to szuka ucieczki, bo miało inne doświadczenia. Nigdy, ale to przenigdy, nie zaśpiewałoby dla swojej matki takiej pieśni tęsknoty, skręciłoby się wpół, gdyby musiało tak śpiewać, o tej tęsknocie do tej starej pijaczki, ku*wy itd… Są więc chłonni odbiorcy takich treści.

Chylińska doskonale odtworzyła te uczucie – ma talent, i go wykorzystała. A przy okazji, robi swoje – zobaczyli Chylińską, nasikali na matki i jest git – a że trzeba po tym co się zrobiło odreagować, więc po występie są gesty, są stadne przytulania i poklepywania. Taka lewicowa stadna chujnia wzajemnego pocieszenia…

inne linki o Matce
http://www.youtube.com/watch?v=GbqAzwZ2QL4 nostaligiczne “serce matki” i bardziej strawne niż pienia Wioli Villas

W złym miejscu mi się komentarz dodał (a, to jaki!)
Foggiem przygwoździłaś. Ja bardzo lubię Fogga i nastrój tamtych lat, gdy on był u szczytu sławy. Potem, za moich czasów, leciały jego wspaniałe piosenki w programie pierwszym polskiego radia, ale w ramach konkurencji z nowoczesną Abbą, Fogg był obciachem.
To Fogg jeszcze żyje? – pytali dowcipnisie.

W złym miejscu mi się komentarz dodał (a, to jaki!)
Foggiem przygwoździłaś. Ja bardzo lubię Fogga i nastrój tamtych lat, gdy on był u szczytu sławy. Potem, za moich czasów, leciały jego wspaniałe piosenki w programie pierwszym polskiego radia, ale w ramach konkurencji z nowoczesną Abbą, Fogg był obciachem.
To Fogg jeszcze żyje? – pytali dowcipnisie.

W złym miejscu mi się komentarz dodał (a, to jaki!)
Foggiem przygwoździłaś. Ja bardzo lubię Fogga i nastrój tamtych lat, gdy on był u szczytu sławy. Potem, za moich czasów, leciały jego wspaniałe piosenki w programie pierwszym polskiego radia, ale w ramach konkurencji z nowoczesną Abbą, Fogg był obciachem.
To Fogg jeszcze żyje? – pytali dowcipnisie.