Ukrzyżowanie i chwalebne zmartwychwstanie

Mówią że historia lubi się powtarzać, tylko kostiumy i choreografia się zmieniają.
W Starym i Nowym Testamencie powtarza się opowieść o krzyżowaniu znanych szerszemu ogółowi postaci.

Mówią że historia lubi się powtarzać, tylko kostiumy i choreografia się zmieniają.
W Starym i Nowym Testamencie powtarza się opowieść o krzyżowaniu znanych szerszemu ogółowi postaci.
W Średnim Testamencie pisanym aktualnie przez zatrudnionych na etatach historyków, pracowników IPN, pojawia się również osobnik, który tę dawną postać przypomina. A i w jego otoczeniu podobieństw co niemiara. Potwierdza się stara prawda.
Gdyby ją opisać, pewnie zajęłoby to wiele stron i czasu.
Co się robi w takich sytuacjach?
Leci po łebkach.
Samo ukrzyżowanie jota w jotę. Korona co prawda nie z cierni, tylko z drutu kolczastego, a drewniany krzyż z płyty kronopolowskiej, szalunkowej, mocnej jak cholera.
I tylko gwoździe podobne.
Tego współczesnego skazańca przybija się gwoździami do płyty i wiesza. On sobie wisi, a gawiedź patrzy. Jak to bywa, gdy patrzymy na czyjąś krzywdę i cierpienie – cieszymy się niezmiernie.
Z bólu powieki mu opadają i mruży oczy, by je w końcu zamknąć.
Oblubienica widząc to mrużenie powiek rozgląda się wkoło szukając w tłumie tej, do której on to perskie oczko puszcza. A kiedy zupełnie te oczy zamknie, wściekła opuszcza miejsce kaźni w przekonaniu, ze ten swołocz znowu marzył o jakiejś zdzirze. Kobiety potrafią cierpieć, nawet bardzo, co zresztą jest ich niepowtarzalną zaletą.
Jak to przy takich okazjach bywa, zaraz pokazują się pątnicy niosący konkurencyjny krzyż konkurencyjnej religii bez idei. Kurduple idący w kondukcie wieszczą pojawienie sie nowego zbawiciela. I każdy z nich tą buławę zbawiciela nosi w plecaku. Tylko wyjąć i grzmocić, kto się nawinie.
A co z nim? Ukrzyżowanym?
Ano wisi sobie i wisi umarły, jak to zwykle robią ukrzyżowani czy powieszeni.
Ale przychodzi taki moment, że mówi „Dosyć, bo mnie tu nagła krew zaleje” i ruchami znanymi tylko Chuckowi Norrisowi uwalnia się od gwoździ, zsuwa po krzyżu i twardo staje na ziemi.
Wokół pustka, gapie już dawno rozeszli się do pubów i grzmocą browar za browarem.
Postał trochę, postał, rozejrzał się i wykrztusił z siebie jedno słowo: Miłosierdzie.
I komu tu przypierdolić, jak wokół taka pustka?
Na to fundamentalne pytanie znajdziecie odpowiedz w publikacjach IPN.
Zamówienia na wszelkiego typu publikacje należy składać w sekretariacie tej instytucji po uprzednim okazaniu kopii przelewu za obstalunek.