Pedałkowaci gówniarze, interpretatorzy sztuki, obsrywacze brązu

Tyle tylko, że w tym wszystkim działa pewien ideologiczny zaśpiew, oto Szopena i Mickiewicza można obsrać, gdyż to takie „typowo polskie” passe, ale do obsrywania typowo niemieckiego Goethe, który przez 30 lat pisał Fausta albo Bacha i jego Fugi, nie ma chętnych, a przecież też nie trendy i eksploatowane do znudzenia. Nikomu w Polsce nie przyjdzie do głowy, żeby z Dostojewskiego Zbrodni i kary zrobić 13 Posterunek, z Tristana i Izoldy, M jak miłość, albo nawet i z kultowej Seksmisji – Kiepskich. Jak tylko słyszy się Szopen i Mickiewicz, to natychmiast pojawia się seria zgranych dowcipów, sloganów i jakieś takie zażenowanie. Jako tako orientuję się w muzyce i coś tam coś sobie piszę, dlatego powtórzę raz jeszcze, aby mi pokazać większego muzyka zrodzonego z tej ziemi niż Szopen i większego poetę niż Mickiewicz, wtedy pogadamy o swobodzie artystycznej gówniarzy. I to rzecz pierwsza, zarazem elementarna, od tego wszystko się zaczyna i właściwie może skończyć. Druga rzecz to kontekst całej tej irytującej sprawy. Kontekst jest taki, że nie swobodny artysta, ale ministerstwo i nie na wolny rynek, ale do niemieckich szkół miał trafić rynsztok i wcale nie o chuja z kurwą tu chodzi, tylko o ściek intelektualny. Wszystko to miało trafić w ramach promocji POLSKI, nie Szopena, bo Szopen to klasyka, a nie polędwica sopocka. Chciałbym zapytać tych wszystkich luzaków, czy rozumieją słowo promocja, obojętnie czego? Domyślam się, że to ze wspomnianą paszą dla ludzi się kojarzy i ratami 0%. No niech zostanie na tym poziomie. Co się dzieje w takiej promocji? W promocji z gówna robi się ambrozję, nigdy odwrotnie. Bierze się gówno, opakowuje w przepiękne kolorowe iluminacje i sprzedaje jako niebotyczną jakość z dożywotnią gwarancją. Zawsze i wszędzie tak się robi z wyjątkiem swobody artystycznej gówniarzy, gdzie jest odwrotnie. Gówniarz bierze dzieło i opakowuje w gówno, by potem do spółki z innymi gówniarzami krzyczeć o nowym kierunku w sztuce.


Kolejny aspekt. Na rynku jest coś takiego jak segment, bardziej profesjonalnie mówi się target, chodzi o to, że kieruje się konkretne oferty do konkretnych ludzi. Na przykład nie sprzedaje się pyłków kwiatowych alergikom, nie liczy na wielkie zyski w domach spokojnej starości przy rozprowadzaniu łyżworolek i trafia się w zapotrzebowanie zleceniodawcy. Rzecz polega na tym, że jak do studia reklamy zgłasza się właścicielka przedszkola z Piaseczna, aby przygotowali reklamówki dla rodziców, zapewniające o solidności i bezpieczeństwie przedszkola, to się nie klei w Photoshopie zabawy milusińskich w lekarza i nie podpisuje wyrazami jakie się słyszy na każdej dużej przerwie, mimo że to wszystko z życia wzięte. Przedszkolanka ma biznes, chce go zareklamować i oczekuje skuteczności, a nie gówniarskich wizji artystycznych. Żadna zarabiająca na siebie agencja nie odwaliłaby takiego numeru przedszkolance, ale wystarczy ministerstwo, Szopen i pedałkowaty gówniarz, który dostał zamówienie publicznie pod ladą i robi się cyrk z kurwą, chujem, pierdlem, polskim łysym faszystą i złodziejami niemieckich samochodów, czyli polskimi recydywistami. Takie gówno reklamuje się następnie jako polski koncert muzyki Szopena sprzedaje obraz europejskiego sąsiada do niemieckich szkół. W ramach promocji? Co zatem polskiego się wypromowało? Polski stereotyp, kurwa na kurwie, złodziej na złodzieju, łysi bandyci i Bóg wie co w tym towarzystwie raczy robić francuski Chopin. Pomijając wszelkie aspekty kulturowe, estetyczne, wraz z gównianymi wizjami gówniarzy, a pozostawiając jedno kryterium, mianowicie profesjonalizm, tych pedałkowatych gnojków powinien zdmuchnąć z powierzchni wolny rynek, nie za profanację, za świętokradztwo i nawet nie za kurwę z cweloholokaustem, ale za fuszerkę, za tandetnie wykonane zlecenie. Tymczasem mam dziwne przeświadczenie, że gnojki nie tylko nie znikną z rynku, ale zrobią się sławni męczennicy, tudzież celebryci jak Ukrainka Ołena od rury You can dance, takie oryginały. Aleksander Fredro napisał piękną kurwę z chujem, porywając się na Mickiewicza, jak dorośniesz pedałkowaty gówniarzu do tego poziomu, to możesz próbować, ale ty nie dorośniesz do poziomu Mniszkówny, dlatego jedynym orężem gówniarza jest strzelanie gównem w brąz. Mnie to rusza, bo ja najbardziej nienawidzę tandety, patriotyzm i świętości mam w dupie.