Sąd Najwyższy robi ukłon w stronę władzy albo pokazuje „niezawisłość”

Odwrócona hierarchia newsów działa bezbłędnie i bezwzględnie. Na pierwszym miejscu po raz tysięczny odgrzana aborcja, czyli młócka ideologiczna. Drugie miejsce zajęła butelka wody Żywca, z chlorem w środku. Tyle się można dowiedzieć z nagłówków, ale wystarczy zajrzeć do treści dnia i bez trudu znajdziemy prawdziwą rewelację. Sąd Najwyższy, który niedawno bawił się za publiczne pieniądze w laudacje dla „kasty”, wydał nieprawdopodobny wyrok i to w sprawie politycznej. Państwowa Komisja Wyborcza stwierdziła nieprawidłowości w rozliczeniu kampanii i odrzuciła sprawozdania dwóch partii: Nowoczesna.pl i Partia Razem. W szczegóły i terminologię prawną nie ma sensu wchodzić, dość powiedzieć, że chodziło o przelewania pieniędzy z konta na konto. Razem i Nowoczesna złamały przepisy i przelały pieniądze bezpośrednio z konta partii na konto komitetu wyborczego. Zgodnie z kodeksem wyborczym pieniądze najpierw powinny trafić na konto funduszu wyborczego partii, dopiero potem na konto komitetu wyborczego. Jest to czynność z jednej strony mało racjonalna, ponieważ środki przekazane na rzecz partii muszą biegać po kontach i dopiero poddane takiej procedurze podlegają prawidłowemu rozliczeniu przed PKW. Z drugiej strony wiedzą o tym wszystkie komitety wyborcze. Do pokazania skali błędu, jaki popełnili neobolszewicy z Razem i nowoczesne Ryśki, doskonale nadaje się proste porównanie rolnicze. Podobny błąd popełnił chłop przy orce, gdy zamiast pługa przyczepił do traktora siewnik. Poruta niemożebna, ale piszę o tym nie tylko dla śmiechu, ważniejsze jest, że, pożal się Boże, partie kreują się na mentorów i znawców od dysponowania publicznym groszem.

Marksiści skupieni wokół Zandberga, jeszcze jakoś ujdą, w końcu większość Polaków pamięta o jakiej metodzie dystrybucji dóbr mowa. Aparat partyjny ma swoje żółte firanki, lud pracujący miast i wsi kolejki społeczne. Zupełnie inny rodzaj kompromitacji towarzyszy Ryszardowi Przerwa-Mem Petru, wszak takiego geniusza od finansów, oczywiście poza Balcerowiczem, nie ma. Wisienką na torcie kompromitacji jest fakt, że za finansową część kampanii odpowiadała doskonale znana Myszka Kamila Gasiuk-Pihowicz, a ściślej jej mąż – Robert Pihowicz. Wywalili się na pierwszym etapie egzaminu i nie mają żadnej możliwości obrony. Jedni i drudzy stali murem za Trybunałem Konstytucyjnym i obroną „kasty” sędziowskiej, a o ich losie zdecydował sam Sąd Najwyższy. Zgodnie z nowoczesną i neobolszewicką myślą, wyroków się nie komentuje i tu się kończy dyskusja wraz gorzkimi żalami. Kto ma siedzieć cicho, niech cicho siedzi, ale wywrotowcom, którzy mają całkowicie odmienne zdanie na temat komentowania wyroków, należy się chwila satysfakcji. Nie odmówię sobie przyjemności i pozostanę przy Sądzie Najwyższym na dłużej. Wyrok z definicji należy do politycznych, przecież dotyczył subwencji dla konkretnych partii politycznych, w tym jedna jest uważana, za siłę zdolną przejąć władzę. Razem miało dostać 3,18 mln i wiele nie straci, bo zaledwie 40 tysięcy. Znacznie gorzej to wygląda w przypadku Nowoczesnej, z 6,65 mln zł i SN nakazał zwrócić 75 proc. kosztów z kampanii wyborczej.

Cóż takiego się stało, że tak ostro „kasta” potraktowała ostatnią nadzieję „elit” RP III? Na dwoje babka wróżyła, bo trzecia opcja z całą pewnością odpada. Takich wyroków nie wydaje się na mocy kodeksów i niezawisłości sądów, dlatego wyrok musiał być uwarunkowany. Orzeczenie wydane tak po prostu na mocy prawa odrzucam, pozostaje rozważyć wyrok na pokaz lub wyrok pod nową władzę. Pierwsza opcja wydaje się bardziej prawdopodobna i zawiera mniej kombinacji. Sąd Najwyższy pokazał władzy i obywatelom, że jest jedyną ostoją obiektywizmu i sprawiedliwości. Odbyło się to minimalnym kosztem, raptem 5 milionów złotych odebranych partii, która taką kasę może w każdej chwili dostać od kilkudziesięciu fundacji. Bądźmy poważni i uznajmy, że za tak śmieszne pieniądze Nowoczesna nie była w stanie zrobić niczego na miarę sukcesu wyborczego, o przejęcia władzy nie wspominając.

Za tą wersją wydarzeń przemawia też symboliczny wyrok dla Razem, który pozwoli marginesowi politycznemu żyć po królewsku i nie wywoła niezadowolenia rozmaitych oświeconych: feministek, babochłopów, komunistów w redakcjach itp. Ukłon w stronę władzy, przed nadchodzącymi zmianami, broni się bez problemu, ale przesłanek jest znacznie mniej. Po rozpoznaniu, w zasadzie widać tylko jedną – pokazanie gotowości do służenia nowej władzy. Taki komunikat półoficjalny, że możemy się przecież jakoś dogadać? Możliwe, jednak strasznie słaby ten sygnał i incydentalny, dlatego stawiam na „obiektywizm”, ewentualnie trochę tego, trochę tego i zobaczymy, co życie przyniesie. Jak się sprawy wyjaśnią będzie czas, aby się odpowiednio do rzeczywistości ustawić. Jeśli się skomplikują, zawsze można zrobić kasację, tak działa „najwyższy wymiar sprawiedliwości”.