POKO w Warszawie rzuciło się na 2 miliardy, a walczy o 30 z 500+ i drugie tyle z VAT

Komu nie trzeba przypominać, jak po każdej kampanii wyborczej zachowywała się niegdysiejsza PO, a dzisiejsza POKO, ten nie będzie zaskoczony jedną z pierwszych decyzji Rady Miasta Warszawy pod rządami Trzaskowskiego. Zaledwie trzy dni przed wyborami samorządowymi, radni POKO przegłosowali uchwałę, przyznającą mieszkańcom stolicy 98% bonifikatę na przekształcenie własności gruntów, na których stoją prywatne nieruchomości. Kilka tygodni po wyborach uchwałę zmieniono do wyjściowego poziomu 60%. Prawdę mówiąc dziwię się i to bardzo, że z prawej strony padły komentarze o wyjątkowej bezczelności i takim samym zakłamaniu. Nie ma tu nic wyjątkowego, raczej należy mówić o standardzie POKO.

Dokładnie tak samo było z wiekiem emerytalnym. Gorzej! Z wiekiem emerytalnym było znacznie bezczelniej, nie inaczej z likwidacją OFE i podniesieniem VAT. Warto też przypomnieć, że wszystkie te grabieże zostały sprawnie usprawiedliwione przez liberalno-lewicowe media i to dopiero robi wrażenie. Obiektywnie mówiąc jedynie przy OFE były jakieś próby krytyki z niewielkimi elementami presji, ale to raczej w ramach rozładowania napięcia. Podniesienie VAT i tym bardziej wieku emerytalnego, przebiegało całkowicie bezproblemowo i z zaangażowaniem celebrytów, którzy zachwalali pracę do później starości. Likwidacja OFE biła po kieszeniach „salony” i to mocno, ale lojalność wobec politycznej opcji, która rozdawała konfitury, kazała pozamykać buzie. Daję głowę, że sprawa bonifikaty i innych podwyżek, jakie Trzaskowski zafundował warszawiakom na starcie swojej kadencji, rozlazłaby się po kościach natychmiast. Dlaczego tak się nie stało?

Odpowiedzi udzielili między innymi dziennikarze Gazety Wyborczej: Jacek Żakowski i Dominika Wielowieyska. Od nich dowiedzieliśmy się wprost, że kłamać można, ale trzeba wiedzieć kiedy. Trzaskowski zebrał burę ze strony swojego zaplecza medialnego, nie dlatego, że oskubał warszawiaków, ale dlatego, że zrobił to w gorącym okresie wyborczym. Mamy grudzień i chociaż pamięć wyborców jest krótka, to do maja, kiedy odbędą się wybory „europejskie”, nawet przy nieudolności komunikacyjnej PiS da się wyborcom skutecznie o kłamstwie POKO przypominać. Wybory parlamentarne to dopiero październik 2019 roku, ale tutaj działa jeszcze jeden element pobudzający pamięć. Nic tak obywatela nie boli, jak kasa wyciągnięta z portfela i o tym pamięta się bardzo długo. Wszystkie te i jeszcze parę innych argumentów przekazano Trzaskowskiemu na tacy, resztę miedzy wierszami wyłożyli partyjni koledzy.

Trzaskowski ma ten komfort, że przez 5 lat nie musi się martwić kampaniami wyborczymi, on jest na etapie beztroskiego cieszenia się zdobytą władzą. Reszta z POKO walczy w obu kampaniach i zaraz zacznie się rzeź przy układaniu list wyborczych. Tymczasem koledzy Rafała zostali zmuszeni do zjedzenia „warszawskiej” żaby i od kilku dni praktycznie nie mogą się opędzić od pytań o wiarygodność. Trudno się dziwić, że są wściekli na Trzaskowskiego, co zakończyło się wezwaniem na dywanik przez Schetynę i próbą ściągnięcia rozlanego mleka z powrotem do butelki. Jak wiadomo to się nigdy w całości nie udaje, a sam proces wzbudza obrzydzenie. Straty wyrządzone przez lokalną władzę POKO można jedynie minimalizować i to właśnie próbują zawodowi oszuści zrobić.

W Warszawie chodzi o „marne” 2 miliardy i lekcja z tej powtarzającej się prawidłowości dla inteligentnego wyborcy jest jedna. Nie ma takiej siły, aby na wypadek powrotu POKO do władzy 30 miliardów z 500+ i co najmniej drugie tyle z VAT nie zostały z powrotem odebrane Polakom i przejęte przez stare POKO-we mafie. Takiej kasy nikt w POKO nie odpuści, bo po to oni do władzy idą. Problem w tym, że inteligentny wyborca nie stanowi większości wyborczej, stąd reszcie, prostymi środkami trzeba wytłumaczyć, co ich czeka, no i tego się właśnie najbardziej boję. Jeśli PiS nie wróci do poziomu komunikacji z czasów kampanii 2015 roku, POKO nie tylko warszawską bonifikatę zamiecie pod dywan, ale okradnie Polaków na znacznie większa kasę.