Produkt narodowy

+++Opisując żałobę Polaków w minionym tygodniu po tragicznej śmierci 96 osób, w tym prezydenta, “Spiegel” zauważa, że przed katastrofą Lech Kaczyński uważany był przez wiele polskich mediów za polityk

+++Opisując żałobę Polaków w minionym tygodniu po tragicznej śmierci 96 osób, w tym prezydenta, “Spiegel” zauważa, że przed katastrofą Lech Kaczyński uważany był przez wiele polskich mediów za polityka upartego i nie odnoszącego sukcesów. “Nie miał on raczej szansy na ponowny wybór. Jednak katastrofa ze Smoleńska uczyniła z niego ikonę” – pisze tygodnik.

Cytuje opinię polskiego filozofa religii Zbigniewa Mikołejki: “My Polacy potrzebujemy męczeństwa jak powietrza”.

“Polacy zawsze definiowali się poprzez pełną cierpień historię, począwszy od podziału Rzeczpospolitej szlacheckiej w XVIII w., poprzez obce panowanie rosyjskich carów, Prus i monarchii austriacko-węgierskiej, aż po agresję nazistowską. Wydaje się, że tragedia ze Smoleńska wspiera ten obraz historii” – pisze “Spiegel”.

Jak mówi tygodnikowi prof. Mikołejko, “tożsamość Polaków polega na postrzeganiu siebie jako wiecznej ofiary” i to bardzo dobrze się Polsce udaje.

Mikołejko tłumaczy: “To tęsknota za wspólnotą ciągnie ludzi na ulice”. W zwykłych okolicznościach większość Polaków gardziła politykami. Jednak gdy ktoś ginie tak tragicznie, jak Kaczyński, naród jednoczy się w zbiorowym żalu – dodaje. +++

Wawel to dobre i ładne miejsce. Martwiłbym się gdyby zburzono Sukiennice i na ich miejscu wybudowano malutkie mauzoleum. A swoją drogą przy okazji. Narzekamy na brak typowego produktu promującego Polskę. Niemcy mają Kruppa, Siemensa i Mercedesa. Szwedzi stal. Francuzi miłość. Anglicy chłód i humor a Włosi artyzm we krwi. Finowie chwalą się Nokią. Nawet Czesi chodzą z dumnie podniesioną głową po spożyciu knedliczków i dwunastu piw. Tylko nam ciągle pod górkę. Narzekamy, marudzimy i złorzeczymy, że nie mamy nic z czego bylibyśmy dumni. Że brak nam produktu narodowego. Czyżby?

Polacy-Rodacy! Patrioci!

Tragedie są codziennością ludzi. To sfera, która nigdy nie upadnie. Ma przed sobą przyszłość. Będzie żyć wiecznie i ciągle się rozwijać. Tu widzę dla nas lukę i niszę, w którą jak najszybciej powinniśmy wskoczyć i opanować do cna. Do zdobycia jest rynek europejski, potem amerykański a w końcu azjatycki.

Mistrz ceremonii i rytuału. Maestro misterium. Powiatowy Manitou z krainy cienia, wiodący kondukty żałobne. Intonujący marsze pogrzebowe. Poruszający i wzruszający tłumy słowami chwytającymi za serca – jaki to zacny człowiek był z nieboszczyka kanalii. Udowadniający, że zbrodniarz kochał dzieci, ptaszki i przyrodę. Doprowadzający tysiące ludzi do płaczu, szlochu, spazmów a nawet histerii. Wystarczy odrobina amnezji do przeszłości i recytacja panegiryku napisanego na każdą okazję. Wstawiamy w uniwersalny tekst imię, nazwisko delikwenta i jazda z tym koksem. Ależ pole do popisu. Pustynia do zasiedlenia. Wszystkie rynki będą nasze. Ani chybi nie będziemy mieli żadnych poważnych i liczących się konkurentów, bo nikt na świecie nie jest w te klocki tak dobry jak my. A jeśli starsi bracia w wierze zaczną do nas walić oknami by terminować w zawodzie, to znaczy, że mój pomysł jest trafny.

P.S.
Jak podaje portal TVN24 na pogrzebie posła PSL Edwarda Wojtasa – jednej z ofiar katastrofy pod Smoleńskiem – doszło do tragicznego wypadku. Jeden z żałobników, skacząc przez ogrodzenie, przewrócił się i uderzył głową w pomnik. Zginął na miejscu. Do wypadku doszło w sobotę po południu na cmentarzu przy ul. Lipowej w Lublinie. Jeden z uczestników pogrzebu posła PSL chciał sobie skrócić drogę, przeskakując przez cmentarne ogrodzenie.

Tak więc Panie i Panowie, spokojnie do celu ale nie na skróty.