Andzrej Duda

Jeśli ktoś się roześmiał, to radośnie rozpoczął weekend, ale wszystkim rozbawionym niestety muszę popsuć humory. Nie ma w kandydacie Kosiniaku-Kamyszu nic śmiesznego, rzekłbym nawet, że ta kandydatura nie posiada wad, o ile opozycja dogadałaby się, co do wystawienia właśnie tego kandydata. Naturalnie wszystko zaraz poukładam i wykażę, że rzecz jest śmiertelnie poważna, ale wcześniej postawię pytanie naprowadzające. Kto znał Andrzeja Dudę na dzień przed ogłoszeniem, że to właśnie on będzie z ramienia PiS bił się o prezydenturę i kto się wówczas nie zaśmiał lub nie załamał? Odpowiedź brzmi: „Proszę z pokorą podchodzić do „Władka”, bo on ma lepszy start niż prawie anonimowy kandydat Andrzej Duda”.

Kocham te dyżurne argumenty w Internecie, które są wystrzeliwane bez najmniejszej refleksji. Pod swoim adresem najbardziej lubię czytać: „znajdź se w końcu babę”, co po 18 latach małżeństwa brzmi wyjątkowo zabawnie. Inny ulubiony to: „co ty w życiu osiągnąłeś” – pyta Rita67 z pięcioma „lajakami” na koncie. Takie mniej lub bardziej zabawne „komentarze” mógłbym przytaczać bez końca, ale nie ma to większego sensu, bo wszędzie tego pełno, a sięgnąłem po nie, aby wyznaczyć właściwy poziom kolejnej próbie wyjaśnienia dlaczego Komorowski przegrał wybory.

Dla stałych Czytelników nie jest tajemnicą, że od lipca 2017 roku nie zostawiam suchej nitki na prezydencie, który dla mnie przestał być politykiem godnym szacunku, choćby sam Jarosław Kaczyński namaścił go na drugą kadencję. Stali Czytelnicy wiedzą również, że przy całej krytyce do często powtarzanego zarzutu, jakoby Andrzej Duda był drugim Komorowskim i trzymał sztamę z WSI zawsze podchodziłem sceptycznie i prawdę mówiąc nadal tak czynię, ale z dużą większym dystansem. Głównym argumentem przeciw prezydentowi ma być brak publikacji aneksu do raportu o likwidacji. WSI, co uważam za kompletny absurd.