Prezes kazał pogodzić socjalistów z liberałami i utrzymać ceny prądu – zrobione

Mamy Święta Bożego Narodzenia, a w takim czasie ludzie powinni żyć w zgodzie i być dla siebie życzliwi. Tyle w teorii, w praktyce różnie to wychodzi, bo różni są ludzie, ale obowiązkiem Premiera RP jest „łączyć Polaków, co też Mateusz Morawiecki pod choinkę zrobił albo i musiał zrobić, o czym za chwilę. O podwyżkach prądu rozmaici eksperci, politykierzy i dziennikarze opowiadają jakieś dwa miesiące. Najciekawsze w tych wszystkich dywagacjach były to, że zatarły się różnice pomiędzy ideologami socjalizmu i liberalizmu, co bardzo Mateuszowi Morawieckiemu pomogło.

Gdy się popatrzy na wszystko rozumem i znajomością życia, to się człowiek skrobie po łysej głowie i zastanawia o co tu do ciężkiej Anielki chodzi? Jedyne co pamiętam, to nie pamiętam ile przeżyłem podwyżek cen prądu, czynszu i innych dobrodziejstw i nikt nawet nie pisnął. Ostatnie protesty i strajki z tego powodu, to nawet nie lata siedemdziesiąte, ale parę lat wcześniej. Później, w czasach „wolnej Polski”, takimi sprawami zajmowała się „niewidzialna ręka rynku”, a kto śmiał wspomnieć, że za podwyżki cen produktów i usług odpowiada rząd, ten był oszołomem sytuowanym pomiędzy Lepperem i Ikonowiczem. Dziś o wzrost cen energii jest przedmiotem dyskusji profesorów ze szkoły Friedmana, Sorosa i Kołodki. Od lewa do prawa, od liberała do komunisty, jak jeden chciałby mieć cenę utrzymaną na dotychczasowym poziomie i jednocześnie każdy z osobna broni swojego ideologicznego bożka.

Trzeba przyznać, że pułapka zastawiona na Morawieckiego robi wrażenie, głównie dlatego, że on się w tę pułapkę dał zapędzić. Na przykład taki Tusk powiedziałby w telewizji parę słów o „aresztowaniu energii” albo o tym, że Kaczyński jest Gierkiem i temat mielibyśmy zamknięty. Żadnych oporów, żadnej dyskusji, co najwyżej kibole i faszyści „tęskniący za PRL-em” zostaliby pokazani w kilku głównych serwisach informacyjnych, jak palą race. Odkąd rządzi „ciemnogród” takie rozwiązania nie wchodzą w grę, każda najmniejsza zmiana, obojętnie, w którą stronę, jest przedstawiana jako koniec demokracji, łamanie konstytucji, zamach na wolność słowa i wzmocnienie efektu cieplarnianego. Rządy inne niż liberalne muszą umieć pogodzić utrzymanie miejsc pracy w kopalniach węgla z ekologiczną produkcją wiatraków, do których trzeba dopłacać. Takie jest prawo dżungli.

No i teraz radź sobie człowieku i weź pogódź wodę z ogniem, Capuletich i Montecchich, Żydów i Palestyńczyków, a na końcu liberałów z socjalistami. Przed takim zadaniem stanął Morawiecki, zbudowany z podobnych przeciwieństw. Jak wiadomo premierem „socjalistycznego” rządu PiS jest „bangster”, ale taki dość wyjątkowy. Nienawidzą Morawieckiego zwolennicy wolnego rynku, narodowcy i komuniści, na końcu większość kolegów i koleżanek z PiS. Jakoś tam znosi Mateusza rodzina, ale dla niego najważniejsze jest to, że ma za sobą sympatię Pierwszego pośród Pierwszych i to zobowiązuje. Nie dla Polski, nie dla Polaków, ale dla Prezesa Mateusz Morawiecki się stara i wykonuje wszelkie polecenia, nie zważając na stopień trudności. Dzięki tej cudownej miksturze jesteśmy świadkami cudu gospodarczego w wersji liberalno-socjologicznej.

Prezes kazał Morawieckiemu utrzymać ceny prądu i jednocześnie połączyć Polaków. Na początku Mateusz delikatnie próbowała zwracać uwagę, że to się chyba nie da, potem pytał Prezesa jak ma to zrobić. Prezes zajęty innymi sprawi odpowiedział krótko: „A skąd mam wiedzieć, to ty jesteś premierem, ja jestem tylko zwykłym posłem”. Po takiej ripoście i przemyconej miedzy wierszami groźbie, Mateusz Morawiecki się sprężył i wymyślił. Skutkiem tego wysiłki jest państwowa dotacja do energii elektrycznej w postaci obniżki akcyzy. I co malkontenci wymylibyście coś takiego? Dalibyście radę? Przecież to jest gol „stadiony świata”, a na końcu w charakterystyczny sposób zawodnik przyłożył palec do ust i uciszył trybuny. Słuszną linię ma nasza władza i to się chyba nazywa droga środka.