Nie napinać się, ale robić sobie jaja z KE, TSUE i Jourovej – Izba Karno-Dyscyplinarna

Który to już raz „dziennikarze”, „eksperci” i „autorytety” mnożą przymiotniki, dorzucając wielkie kwantyfikatory i biją na alarm, nie zaglądając do treści wniosków i przepisów prawa. Założę się o gruba kasę, że jeszcze do wczoraj 99% nie miało pojęcia czego tak naprawdę dotyczy skarga Komisji Europejskiej do TSUE, a i dzisiaj ten odsetek niewiele lepiej wygląda, chociaż można w Internecie znaleźć kwestionowane przepisy: art. 3 pkt. 5, art. 27 i art. 73 § 1 ustawy o Sądzie Najwyższym. Wszystko podane na tacy, jednak szczerze wątpię w to, że tłumy ruszą do ustawy i zawieszą serwery. Przytoczę tylko jeden artykuł, bo jest krótki, zrozumiały i w zupełności wystarczy, aby pokazać mechanizm obronny, którym Polska powinna się posługiwać:

Art. 3. Sąd Najwyższy

Sąd Najwyższy dzieli się na Izby:
1) Cywilną;
2)Karną;
3)Pracy i Ubezpieczeń Społecznych;
4)Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych;
5)Dyscyplinarną.

Nie robię sobie żartów, naprawdę powyższy artykuł w ocenie Komisji Europejskiej narusza „wspólne wartości” i traktaty. Dokładnie chodzi o art. 3 pkt. 5., czyli jedno słowo „Dyscyplinarną”. Reakcje w takich sytuacjach są bardzo przewidywalne, cześć rzuci przekleństwami i rozpali się do czerwoności, druga część powie: „to są jaja”. Jestem w tej drugiej części, mnie takie akcje Komisji Europejskiej dawno przestały bulwersować i w tym samym momencie zaczęły śmieszyć. Z jednej strony są to ewidentne jaja, tak duże, że nawet nie będę tłumaczył o co chodzi, z drugiej jest to pokaz siły i lekceważenie przeciwnika. Dotąd polskie władze zachowywały się rzeczowo i podgrzewały patriotyczne nastroje, czemu towarzyszyła szeroka interpretacja prawna. Efekt? Umówmy się, że mizerny i inny nie będzie jeśli nie zmienimy taktyki. Wielu narzędzi do walki z siłami europejskimi nie mamy, ale Polska może robić dokładnie to co UE i w robieniu sobie jaj mamy sporą przewagę.

Dotąd brukselscy i luksemburscy biurokraci mogą nam zarzucać cuda na kiju i tylko w jednym przypadku są bezradni. Wykonujemy wszystkie wyroki TSUE, te najdurniejsze też, co oznacza, że „szanujemy europejskie wartości”. Wiem, że wielu oczekuje postawienia kosy na sztorc i walenia w klatkę z małpami, ale my na takich szarżach niczego nie wygramy. Nie musimy wykonywać wyroków i w taki sposób pokażemy swoją suwerenność, tylko róbmy to z głową. Gdy pojawia się kolejne zwarcie z KE i TSUE wystarczy dobitnie i śmiesznie unieważnić przedmiot sporu. Przy najnowszej skardze do ośmieszenia KE potrzeba nam prostej nowelizacji i zamiany punktów art. 3. Na przykład zamienić pkt. 2 z pkt. 5 i wtedy „wartości” europejskie narusza Izba Karna, a jej funkcjonowanie na mocy zabezpieczenia TSUE zostaje zamrożone. Gdyby polskie władze uznały, że to nazbyt śmieszny żart, to w każdej chwili można usunąć pkt. 5 art. 3 i zbudować Izbę Karno-Dyscyplinarną, zachowując suwerenność „podizby” Dyscyplinarnej.

Takich możliwości jest bez końca. Mają jakieś bezczelne uwagi do naszych przepisów, no to odpowiadamy ich bronią – robimy sobie jaja i zachowujemy dotychczasowy stan prawny, o co przecież w tej „zabawie” chodzi. W międzyczasie umacniamy pozycję Trybunału Konstytucyjnego i konsekwentnie zamęczamy opinię publiczną serialem „kasta”. Gwarantuję że lepszej metody nie ma, no i przede wszystkim przy takiej taktyce zawsze jesteśmy parę kilometrów do przodu. Po zawirowaniach w senacie ustawę da się przepchnąć w 31 dni. Komisja Europejska od momentu uruchomiania procedury do wydania zabezpieczenia potrzebuje sześć razy więcej czasu. Proste, skuteczne, upokarzające dla przeciwnika i pozostawiające Polsce pełną swobodę w decydowaniu o własnym ustroju. W folię zawinąć, nie gnieść, na lata posłuży.