Matka Kurka vs Komorowski i Hubert z Dworca vs Lech Kaczyński. Lis świadkiem, Giertych obrońcą.

Nie ma się czego uczepić, żadnego dreszczyku emocji, zwykła biurokracja, beznamiętna, nudna, papierkowa robota. Takie jest pierwsze wrażenie z przesłuchania w prokuraturze, a wcześniej na komendzie, w sprawach obrazy prezydenta i „stalkowania” anonimowej paszkwilantki, prywatnie kumpelki Artymowicza. No może odrobina stresu, jak na szkoleniu BHP, żeby już tak nie kozaczyć. Muszę napisać, że takie przesłuchania i organa ścigania na szczeblu mojej gminy i powiatu są fajną przygodą. O dzielnicowym mogę powiedzieć, że jest równy gość, a Pani rokurator potraktowała mnie z pełnym profesjonalizmem. Nie, nie, nic z tych rzeczy, kręgosłup mam nadal prosty, zwyczajnie skłamałbym, gdybym napisał, że przeszedłem piekło, pełen luz, wręcz zadziwiający luz. Tak duży luz, że w wolnej chwili pogadaliśmy sobie z Panią prokurator o mojej ocenie prokuratury, którą w pełni podtrzymałem i nawet zaostrzyłem, a Pani prokurator dzielnie broniła swoich racji, część z nich minimalnie zmieniła mi optykę. Przyglądając się z bliska pracy prokuratora i dzielnicowego, muszę powiedzieć, że za tę robotę sam bym się nie wziął, być może ta miła dla obu stron atmosfera wynikała stąd, że dla Pani prokurator prawdopodobnie byłem niezłą egzotyką, coś jak rak krtani dla lekarza domowego, który non stop leczy zapalenie migdałków. Jednak już na korytarzu kolejni do przesłuchania, bez sznurówek z zakrwawionymi adidasami, nie pozostawiali wątpliwości, same twarze krzyczały paragrafami. Takie mniej więcej są realia tych instytucji na poziomie gminy i powiatu, sprawy o kradzież krowy, obicie twarzy, włam do kiosku, tutaj raczej nie dzieje się to co szeroko komentujemy.

Owszem naiwnym do końca być nie można, co i rusz się słyszy, że jakiś tam komendant po pijaku wjechał w bezrobotną radiowozem, a prokurator się nie dopatrzył znamion przestępstwa, ale nie dopatrywałbym się interesującej skali w takich pipidówkach. Być może się mylę, jednak miałem nieodparte wrażenie, że na szczeblu gminnym i powiatowym zarówno prokuratura, jak i komenda policji nie wyrażała szczególnej aprobaty dla mojej twórczości, mimo to patrzyła w akta bez wiary. Skrywana wątpliwość odmalowana grymasem: „co za pierdoły mi tu przysyłają, jakby roboty nie było”. Dywaguje sobie i zgaduję, że najprawdopodobniej jednej i drugiej sprawy na szczeblu gminno-powiatowym, zwyczajnie by nie było, ostatecznie skończyłaby się kwalifikacją – nieszkodliwy wariat. Natomiast co najmniej jedna sprawa jest ważna dla szczebli najwyższych, tak bardzo ważna, że odgrzebano jakieś umorzone akta koleżanki Artymowicza, którym zmieniono paragraf z kk, na kw, ten słynny co Kasię Tusk smsem prześladował. Prawdopodobnie wszystko po to by wydobyć autorstwo „dwóch cweli”. Zupełnie niepotrzebny zabieg, moje zeznania w tej śmiesznej sprawie, z powództwa anonimowej paszkwilantki i koleżanki Artymowicza, złożone pół roku temu, potwierdzały tożsamość Matki Kurki. Takie porządki na szczeblach, że fakty gdzieś umknęły i w tym miejscu zaczyna się dowcip właściwy.

Gdyby nie wciągnięcie do sprawy osób Bogu ducha winnych, co spowodowało, że przyznałem się do „obrazy”, moja linia obrony wylądowałaby identycznie jak linia obrony celebrytki Kory. Skoro pies może sobie zamówić „działkę”, tym bardziej może napisać artykuł. Sprawy się jednak pokrzyżowały i w związku z tym zmieniam linię obrony, na wypadek ewentualnego oskarżenia. Będę się powoływał na precedens Huberta z Dworca, który został narodowym bohaterem, zapraszanym do mediów, co tak mi zaimponowało, że nie chciałem być gorszy. Media przedstawiły herosa i w głowie mi się poprzestawiało, na świadka zamierzam powołać Tomasza Lisa, o czym pan redaktor został poinformowany. Wklejam moją prośbę i zapowiedź, w okrojonej do celów procesowych wersji:

„Właśnie wróciłem z prokuratury, gdzie przesłuchiwano mnie w roli świadka w związku z artykułem: http://kontrowersje.net/tresc/polska_rzadza_dwa_ruskie_cwele_tusk_i_komorowski Jak Pan przeczyta, to sam się przekona, że nie ma tam słowa o Panu Prezydencie i urzędzie. Nie ma szargania wizerunku, ani urzędu, ani prezydenta. Moja prośba do Pana jest taka, by zgodził się Pan potwierdzić pewne okoliczności. Pamięta Pan zapewne takiego “więźnia sumienia”, który się nazywał Hubert z Dworca? Kojarzy Pan? Gdyby Pan nie kojarzył, to był
taki człowiek podobny do żula, recydywista skazany, bodaj i za to, że znęcał się nad rodziną. Tenże więzień kaczystowskiego bolszewizmu, w pijackiej malignie krzyczał na dworcu, że Lech Kaczyński jest chu…m złamanym i niech wyp…a. Pan pod wpływem uroku i wyczynu Huberta, zaprosił go do studia Polsatu, żeby porozmawiać: “Co z tą Polską?”. To musi Pan pamiętać, wtedy był Pan gwiazdą Polsatu i wyznaczał standardy demokratyczne. Liczę na Pana pamięć, bo zamierzam się powołać na ten precedens. Hubert z Dworca dzięki Panu stał się gwiazdą i poważnym rozmówcą, w poważnym programie. Pan i Pana koledzy medialni w tej sprawie stali murem za Hubertem recydywistą i przeciw Prezydentowi Kaczyńskiemu, co Pan zresztą przypłacił utratą medialnego stanowiska w Polsacie, a potem podpisał kontrakt z pisowskim prześladowcą Urbańskim, w pakiecie z kontraktem dla Pana ówczesnej dziewczyny albo już żony (nie pamiętam) Hanny Kedaj. Przypominam to Panu po kolei, bo chciałbym potwierdzić fakty z precedensu, na poczet kolejnego przesłuchania. Podsumuję w skrócie, co chciałbym potwierdzić.

a) Pan zaprosił do studia recydywistę, który wulgarnie wyrażał się o prezydencie Kaczyńskim, by porozmawiać z nim jako ofiarą politycznej nagonki? Jeśli tak, to czy może mnie Pan odesłać do źródła nagrania?
b) Polsat na Pana wniosek opłacił, hotel i wszystkie koszty bezdomnego żula?
c) Pan nie widział wówczas żadnej obrazy i niestosowności, bo jak mniemam w przeciwnym razie nie zaprosiłby Pan do swojego poważnego programu, zwykłego recydywisty rzucającego bluzgami w stronę głowy państwa?
d) Pan zaopiekował się Hubertem z Dworca i nigdy mu nie groził zawiadomieniem na policję, nigdy nie podważał jego tożsamości, nigdy nie nazywał płatnym opluwaczem partyjnym, natomiast w moim przypadku postąpiła Pan dokładnie odwrotnie?

Proszę o udzielenie odpowiedzi, oczywiście nie musi Pan pisać na portalu, wystarczy kontakt na kontrowersje@kontrowesje.net. Być może Pan odbierze moją prośbę jako żart, w końcu żartów na Pana portalu niemało, ale zapewniam Pana, że żartów nie ma i będę wnioskował w swojej sprawie, by powołać Pana na świadka. Do programu nie musi mnie Pan zapraszać, wystarczy, że Pan odpowie na pytania.”

Taki oto pomysł mam na obronę, może jeszcze tylko dodam, że kandydatów na świadków jest więcej, natomiast mecenasów, którzy mogliby reprezentować mnie w sądzie upatrzyłem sobie dwóch. Pierwszy to mecenas Roman Giertych, spróbuję się z mecenasem porozumieć na zasadzie wolontariatu, czynu społecznego w ramach pracy nad prawem u podstaw. Gdyby mecenas Giertych się nie zgodził, poproszę.., mecenasa Kalisza.